İnsan neye sahiptir her zaman aklıma takılan bir soru olmuştur. Sahip olduğumuz veya olabileceğimiz şeyleri düşündükçe sırayla bunların aslında bakış açısına göre değişebileceğini fark ettim. Mesela okumak üzere olduğunuz bu dergi kimin? Yazarların mı, yoksa KOCAV’ın mı veya da hiç kimsenin değil mi? Sorular böyle sıralansa dahi bildiğim tek bir şey var o da bu dergiyi çıkarmanın ne kadar emek istediği. Derginin sahibini soran biri olursa belki gösteremem ama bu dergi çıksın diye can atan, ter döken insanları size tek tek gösterebilirim. Bence de bu terler tapu kağıtlarından bir hayli daha kıymetli olsa gerek. Birbirinden bağımsız ve farklı bunca insanın bir araya gelip yaşattığı bu eser bizlerin özverisinin ve azminin sembolü. Ben huzurlarınızda bu derginin hazırlanmasında emeği geçen bütün insanlara ve yazarlarımıza teşekkür etmek isterim. Bu dergi sizin mi bilemem ama bu emek ve bu yorgunluk sizin. Türk Milleti’nin hafızasına işlenen bu eserleri çıkarttığınız için şahsım adına binlerce kez teşekkür ederim. Okuyucularımıza da keyifli okumalar dilerim. Emekle kalın.
Mustafa Haluk Gültekin
Kıymetli KOCAV Bülteni okurları, hepinizi sevgi ve saygı ile selamlar yeni sayımızla huzurlarınıza çıkmaktan gurur duyarız.
Bu sayımızın da içeriğine baktığımızda öğrenci sempozyumundan divan sohbetlerine,konferanslardan kitap söyleşilerine yine dolu dolu geçen bir süreçle karşılaşıyoruz.
Biraz da derginin arka perdesi diyelim mi? Her programda kafanızı çevirdiğinizde bizlerden birisini görürsünüz. Birimiz fotoğraf çekerken birimiz röportaj alıyordur. Sunum yapmak için kürsüye çıkan da bizdendir programı izlerken not alan da. Yani anlayacağınız bu dergide vakfın çatısı altındaki gelmiş geçmiş herkesin emeği vardır. Bizler emek verilerek yapılan işlerin ne kadar kıymetli olduğunu Erol Güngör’den, Teoman Duralı’dan, Mehmet Niyazi’den, Kemal Çapraz’dan, Haluk Dursun’dan ve daha nice değerli isimlerden öğrendik.
“Sevgi neydi, sevgi emekti.” diyerek gönül bağıyla bağlı olup emek veren herkese teşekkürü borç bilirim. Teşekkürler Bülten ailesi, teşekkürler KOCAV.
Aybala Küçükgöçen
