Divan Sohbetimizin konuğu, ruhlarımıza hoş bir seda veren TRT sanatçısı Bünyamin Aksungur idi. Kısa bir zaman önce Doğu Türkistan’dan gelen Aksungur’u, hatıra fotoğraflarını paylaşabilmesi hasebiyle Erol Güngör Kültür Merkezi’nde ağırladık. Aksungur, hatıralarını anlattıkça bizler tenlerimizi Süleymaniye’nin aksinde bırakarak canlarımızı ata diyarı Doğu Türkistan’a götürdük. Ruhumuz kâh mutluluktan sarhoş oldu kâh ıstıraptan inledi. Konuşmasına başlamadan önce orada tanıştığı kişilerin isimlerine ve yaşamış olduğu olayların bir kısmına sansür uygulamakta fayda gördüğünü söyleyen Aksungur, oradaki baskı rejiminden dolayı kardeşlerimizin zarar görmemesi için bu konuda titizlik gösterdi. “Yeni tanışmış olduğum insanların bu ilgileri adeta ayaklarımı yerden kesti.” diyen Aksungur, ata yadigârı olan öz kardeşlerimizin misafirperverliklerini, sıcakkanlılıklarını ve ülkemize olan sevgilerini anlattıkça neşelendik. Aksungur’un Kaşgar’daki Hitgah Camii’nde tam 38 yıllık bayram namazı kılma hayali bizleri derinden etkiledi. Çin’in baskıcı politikaları ‘Doğu Türkistan’ demeyi yasaklaması ve ‘Doğu Türkistan’ diyenleri üç yıla kadar hapisle cezalandırması, ‘Doğu Türkistan’ tabirini sıkça kullanan hocamızın oralara gitmesini hayli geciktirmiş ve gidememe ihtimalini doğurmuş. Ne mutlu ki Çin, Kaşgar’a vizeyi kaldırdığı için ve oradaki insanlarımızın da yardımıyla hocamız hayalini gerçekleştirebilmenin mutluluğunu yaşamış! Tabii bunu bizlere de yaşattı. Aksungur’un hatıra fotoğraflarıyla kanayan yaramız, müebbet sevdamız Doğu Türkistan’ı dolaşma ve tanıma imkânını da bulduk. Yusuf Has Hacib’in, Kaşgarlı Mahmud’un türbesinden Saltuk Buğra Han’ın mescidine kadar hatıralarını ve fotoğraflarını bizlerle paylaştı. Aksungur, Türkiye’deki dizilerin de aramızdaki iletişime katkısı olduğunu söyleyerek aynı zamanda dizilerimizdeki ahlaksızlıklara da sitem ettiklerini bizlere iletti. Eline sazını alan Aksungur, Doğu Türkistanlı ozanlardan Lütfullah Muttalip’ten, Abdurrahim Heyit’ten ve Abdurrahim Ötkür’den şarkılar söyleyerek bizi kederlendirse de canlarımızda hoş bir tat bıraktı. Doğu Türkistan’da yaşamış olduğu anı- ları bizimle paylaşan Bünyamin Aksungur’un halet-i ruhiyesi, adeta bizi oralarda gezdirdi, bizi huzura erdirdi. Yaşamış olduğu anıları bize anlatıp ata diyarına olan özlemimizi gidermemize vesile oldu. Türkistan’da ‘Allah’a ısmarladık’ yerine ‘Hoşem’ denilirmiş. Bünyamin Aksungur’un öğretimiyle; ‘Hoşem Türklüğün doğduğu topraklar, Hoşem uzaktaki yakın Türkistan!’
Genel
